Ja, dat hoor ik vaak, dat ik m’n partner veel te veel verwend heb. En dat zijn negatieve gedrag dus mijn eigen schuld (lees verantwoordelijkheid) is. En wellicht valt de appel niet ver van de stam, want mijn moeder verwende mij ook heel erg, en m’n vader denk ik ook wel. En ja, terugkijkend heeft dat m’n leven niet gemakkelijker gemaakt.
Alleen een partner verwennen, wat is daar nu mis mee? Daar verwacht je toch niets negatiefs van? En iedereen verwent z’n partner toch graag ga ik vanuit?
En gedrag van iemand anders, dat is toch zijn of haar eigen verantwoordelijkheid?
Toch niet gemakkelijk vind ik hoor, ik en de ander.