Toch weer een goed einde

Afgelopen nacht slecht geslapen. En ik werd vanmorgen vroeg wakker om een vriendin uit te laten die hier een week of zo geweest is. Maar ik voelde me ziek, deels lichamelijk, iets van allergie of zo, en deels geestelijk. Ik voel me de laatste tijd gewoon moe van het harde werken en het niet of nauwelijks geld binnenkomen, tenminste ik vind het erg vermoeiend om hard te werken, geen echte toekomst te zien in werk, nauwelijks inkomen te hebben. Ik leef dus de laatste tijd van dag tot dag en ik wist eigenlijk nooit wat daarmee bedoeld was. En het bevalt me deels wel, deels niet. Ergens ben ik veel gelukkiger nu ik me geen of nauwelijks meer zorgen maak over de toekomst, over hoe ik dingen moet betalen en zo. Maar ergens ook niet, want in het verleden plande ik vakanties en zo en ook allerlei andere dingen en dat doe ik nu niet, want ik heb geen idee of en wanneer ik weer geld zal hebben om gewoon weer de dagelijkse rekeningen te betalen zoals boodschappen en dingen die kapot gaan, die versleten zijn en zo. Dus vanmorgen nam het negatieve de overhand en ik ben weer terug in bed gekropen en kwam er op een gegeven moment achter dat het al twee uur ’s middags was.

Mede onder druk van m’n partner die aangaf dat er niets meer te eten in huis was er toch maar uitgekomen en gelukkig voelde ik me daarna langzamerhand beter. En nu, iets na middernacht, voel ik me eigenlijk best wel goed. Want we zijn inderdaad boodschappen gaan doen en daarna heb ik gewoon wat gewerkt, gewoon afgemaakt wat ik gisteren niet voor elkaar had gekregen. En dar ben ik nu net mee klaar en dat geeft me eigenlijk wel een goed gevoel, hoewel er nog een klein detail was wat ik op het laatste moment zag en ik eigenlijk nog wilde verbeteren. Maar ondanks dat ik dat soort dingen de laatste tijd als ‘de extra mijl gaan’ zie, vond ik het vanavond goed, want ik had al allerlei dingen opgelost en de klant moet er ook nog naar kijken en zal wellicht ook nog wel wat dingetjes vinden (die ik nooit zou vinden vanuit mijn positie)’.

En eigenlijk ben ik best wel trots op wat ik gemaakt heb: de pdf voor de site van Smaal Zwitserland en gerelateerde sites. En een voorbeeld van die pdf kun je dus hier downloaden en die link staat op Authentiek Chalet. En in één moeite door, bijna zonder één regel extra code staat die link dus ook op Authentic Chalet. En daar mist een deel van de Engelse tekst, maar die is gewoon nog niet door de klant ingevuld. Een daar ben ik dus goed in, daar is Active Discovery Designs dus goed in, onderhoudsvriendelijke websites en web applicaties zoals deze. Want als we dus een website of web applicatie op onze manier gebouwd hebben is die dus technisch relatief heel snel aan te passen en uit te breiden.

Alleen snap ik ook steeds beter dat dit soort dingen moeilijk uit te leggen zijn aan klanten, want die zien alleen maar websites aan de buitenkant, de plaatjes op het scherm. En die zien er allemaal goed uit en werken allemaal. Jazeker, zeg ik, zeggen wij, dat is zo, maar wij denken naar de toekomst toe een betere, goedkopere oplossing te hebben. Want in principe bouwen we websites voor de eeuwigheid?

Ja maar, hoe zit het dan met technische ontwikkelingen en zo? ja, die zijn er zeker, maar niet zoveel als de gemiddelde internetgebruiker denkt. Html bijvoorbeeld, de ‘taal’ waarmee websites gebouwd worden, is al heel oud en is sinds ik rond het jaar 2000 websites begon te bouwen eigenlijk nauwelijks veranderd. Dat kan ook haast niet, want het concept is ontzettend sterk, ontzettend goed. Ja maar, hoe zit het dan met het moderne, ‘responsive’ web design? Dat is inderdaad een relatief nieuw begrip en dat betekent inderdaad dat je websites in een aantal gevallen het beste aan zou kunnen passen, maar opnieuw, de techniek erachter is hetzelfde en zeker niet nieuw. Het is meer een aanpassing ten behoeve van de gebruikerservaring met bestaande technieken en dus voor web developers niet echt spannend.

En ik bedenk me nu dat ik eigenlijk een heel ander bericht had willen schrijven, want ik heb, ondanks dat we geen geld meer hebben, geen inkomen hebben, toch met heel veel plezier boodschappen gedaan, meer dan in het verleden, toen ik altijd, zeer tot onvrede van mijn partner, alleen maar naar kosten, naar goedkoop, naar prijs keek. En misschien ben ik dom, maar de laatste tijd kijk ik meer naar de overvloed die er is, naar de dingen die ik écht wil hebben, naar de dingen die we gewoon nodig hebben. En dus niet meer zozeer naar de prijs. En dat geeft me een veel beter gevoel, dat maakt me veel gelukkiger. En ik merk nu bijvoorbeeld ook hoeveel dingen ik niet nodig heb, niet wil hebben. En dat betekent inderdaad dat er overvloed is.

En ik kan het niet precies uitleggen hoe het werkt en misschien ben ik dom, maar ik heb in ieder geval veel fijner gewinkeld dan voorheen, ondanks dat ik toen meer geld had en me daar menselijkerwijs minder zorgen over hoefde te maken. En ja, ik merkte dat je zorgen maken inderdaad niets toevoegt en alleen maar levensvreugde wegneemt. En ik werk hard genoeg, ik doe hard genoeg m’n best, dus waarom zou ik me schamen dat ik toevallig geen geld meer heb, geen geld verdien? Is wat ik doe dan zoveel minder waard dan wat andere mensen doen, wat jij doet als je wel geld verdient of veel geld verdient?

En ja, ik merkte vooral hoeveel overvloed er is, hoeveel mensen er voor mij en voor iedereen aan het werk zijn om in onze dagelijkse en minder dagelijkse behoeften te voorzien. En ja, al die mensen gun ik dus ook meer geld, meer inkomen, meer plezier, zeker als ze in een soorgelijke situatie zitten als ik en niet zoveel krijgen als ze verdienen.

Dank jullie allemaal voor de boodschappen die ik vandaag weer in huis mocht halen, mocht hebben. Dank!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *