Ja, dat blijft lastig, ik en de ander. Want anderen kennen mijn redeneringen niet wanneer ik iets doe en ik ken de redenering van de ander niet en dat is soms best lastig.
Vandaag weer twee voorbeelden, één waarin ik voor m’n gevoel niets meer te verliezen had en dus wat eigenwijs op een wat vreemd standpunt bleef staan. En de ander was geïrriteerd en begon dus te chanteren op een wat vervelende manier. We hadden elkaar dus op de een of andere manier klem gezet. En ik had en heb voor m’n gevoel veel te verliezen, maar toch maar het risico genomen de ander te geloven. Alleen als dat nu weer net verkeerd uitpakt voor mij ben ik weer bevestigd dat de ander niet te vertrouwen is. En dat kan dan weer leiden tot acties die de ander bevestigen dat ik het allemaal fout doe. En uiteindelijk verliest dus iedereen met z’n al dan niet goede bedoelingen. Hoe voorkom je dat nu? En terugkijkend weet ik ook niet precies hoe ik het anders had moeten doen. Moeilijkste in dit geval vond ik dat ik lang moest wachten op een beslissing, op een antwoord. En een antwoord dat ik had wees erop dat ik mogelijk niets meer te verliezen had. En het antwoord was voor mij van levensbelang, alleen wilde ik dat de ander niet laten weten. En dat is dus erg lastig communiceren.
Het tweede voorbeeld was een simpele fout die ik en de ander allebei niet gezien hadden. En ik weet dat die ander erg gevoelig is voor dat soort dingen en normaal doe ik een drievoudige check en zo. Maar op de een of andere manier was dat deze keer niet gebeurd. En dat was in dit geval erg vervelend, met name voor de ander. Alleen had hij het ook kunnen zien, eerder kunnen zien en dan hadden we het netjes en tijdig op kunnen lossen. Maar ik kreeg dus een snauw en een grauw die erg pijn deed, want het was een domme fout. Alleen als je dus dingen doet maak je fouten. En als je dus iets niet gezien hebt maak je dus ook een fout. Alleen die grauw en snauw deden dus erg veel pijn, zeker nadat ik dat andere lastige issue net over me heen gekregen had en probeerde te verwerken. Want een definitief antwoord heb ik nog niet.
Lastig, als je niet in een ander z’n hoofd kan kijken. En lastig als je ook niet alles kunt of wilt zeggen. Hoe doe je dat nu beter, communiceren?