Ja, dat kwam in me op, net toen ik m’n dagelijkse ‘quote’ zocht en verstuurde. Want mijn grote probleem van gisteren bleek dus gewoon een fout te zijn in een systeem van een leverancier. En daar had ik me nu zo druk over gemaakt, dat maakte dat ik vanmorgen nauwelijks uit bed durfde te komen en nauwelijks m’n computer aan durfde te zetten om m’n e-mail te lezen en aan het werk te gaan.
Dus een mens zit raar in elkaar en lijdt inderdaad het meest door het lijden wat hij vreest. Maar wat dus nimmer op komt dagen.
Toch blijf ik me afvragen waar nu die angst vandaan komt in dit soort situaties, waarom ik nu zo van slag raak bij relatief kleine dingen, waarom ik zo het vertrouwen in andere mensen (organisaties?) kwijt ben.
Dus toch nog maar eens wat verder graven, onder andere in m’n verleden, in m’n jeugd.