Ja, de laatste dagen wat gepauzeerd. Gisteren en eergisteren eigenlijk bijna niks gedaan. En misschien zit er dus iets in de dingen die Abraham Hicks zegt, zoals ongeïnspireerde actie heeft niet zoveel zin, werkt eigenlijk alleen maar tegen. En er zit ook iets in ‘dingen vragen’, ‘dingen overlaten’. En ik had dus ‘gevraagd’ om een soort ‘breaktrough’, iets dat van buiten mezelf kwam. En ik had dus gevraagd om meer mensen om me heen, mensen die aansluiten, aansluiten bij mij en bij mijn ideeën.

En vandaag stond ik dus voor de bank, klaar met m’n banktransactie en niet wetend of ik links of rechts zou gaan. En ja, ik wilde iets te drinken kopen en ik wilde nog een paar connectors kopen, maar zowel links als rechts brachten me niet naar een blikje cola of zoiets. En beide brachten me naar m’n volgende stop, de winkel voor de waterconnectors. En ik ging dus rechts, iets in me zei blijkbaar dat ik rechts moest gaan. En ik ging rechts. En toen zag ik dus het kantoor van de verzekering voor ons huis die betaald moest worden. En ik had het telefoonnummer niet van degene die de check bij ons op zou moeten halen. En ik dus naar binnen om het telefoonnummer te vragen. En ik ben dus honderden of misschien wel duizenden keren door die straat gereden. En dus niet dat kantoor gezien. En nu zag ik het dus wel.

En ik dus naar binnen en op de een of andere manier kwam ik in het kantoor van Colin, de persoon die ik zocht en die ik een beetje ken terecht. En ik zag dus dat hij quotes op z’n prikbord had hangen, inclusief de tekst Dësiderata die mijn favoriete tekst is. En hij was aan de telefoon en ik kreeg z’n visitiekaartje en wilde weer gaan. En op de een of andere manier bleef ik zitten, bleef ik wachten.

En om een lang verhaal kort te maken, we hadden dus een heel leuk gesprek. Over business. En hij was geïnteresseerd om iets samen te doen. Iets als ‘business partner’ en ‘samen delen’. En dat zijn dus precies de dingen die ik in m’n hoofd heb. En die ik aan diverse mensen voorgesteld heb. En Colin noemde het dus zelf.

En hoe het verder gaat weet ik natuurlijk niet. Maar ik moest denken aan de man die een soortgelijke ervaring verteld in de film/documentaire The Secret.

Dus ja, een pauze is blijkbaar goed. Naar je gevoel luisteren is blijkbaar goed. En dan, als de tijd daar is, als het Universum dingen heeft ‘opgelijnd’, gebeuren er dus dingen.

Ja, geduld is nog steeds een sleutelwoord. En mijn onmogelijke droom van een jaar geleden is werkelijkheid aan het worden. Inclusief datum, 10 september 2013. Dus ja, niets is onmogelijk, alles is mogelijk.