Eigenlijk geen idee wat ik hier nu zou moeten schrijven. Nogal een verplichting die ik mezelf heb opgelegd elke dag een blogbericht te schrijven. Hoewel, zoals ik al eens eerder heb genoemd, ik wel een uitweg heb gelaten. En dat is waar ik de laatste tijd, het laatste jaar wat voorzichtiger, wat beter in ben geworden. De dingen doen die ik beloof, de dingen doen die ik afspreek, met mezelf of met anderen.

Misschien leuk een foto van ons watersysteem, onze waterslang die vanaf de berg komt. Die foto komt trouwens van mijn mini-project watersysteem repareren. En dat project is ook een mooi voorbeeld van overvloed van ‘abundance‘. Ons water komt namelijk vanaf de berg waar wij op wonen, vanaf een bron, een klein riviertje. En die bron, dat riviertje heeft altijd water, heeft altijd water genoeg of in ieder geval in al die tien jaar dat we hier wonen water genoeg gehad. Het watertekort waar ik, waar we, dus overal over horen ken ik dus niet. Want als onze waterslang niet lek is stroomt de watertank vlak bij ons huis dus over. En ook het riviertje, de bron waar onze waterslang begint heeft veel, echt heel veel meer water dan we op welke manier dan ook maar zouden kunnen gebruiken. En er zijn natuurlijk meer mensen hier in de buurt die vanuit hetzelfde riviertje, vanuit dezelfde bron hun water krijgen. Ik weet eigenlijk niet eens een andere manier waar je hier nu water vandaan zou kunnen krijgen.

En ergens is het dus heel beangstigend om van zo’n riviertje op gewoon zo’n berg, en niet eens zo’n grote berg afhankelijk te zijn. En we hebben nogal wat problemen gehad met dat systeem, dus ik weet zo langzamerhand ook hoe afhankelijk je bent van water als mens. En een dag zonder water hier, met wat reserve omdat je weet dat het systeem niet zo betrouwbaar is, is vervelend, maar gaat nog wel. Maar na twee dagen begint het toch erg vervelend te worden met bijvoorbeeld een toilet wat je niet door kunt trekken. En langer is eigenlijk onmogelijk, want dan kun je je niet meer wassen en de afwas niet meer doen en niet meer de was doen.

Maar ergens is het hele systeem waar we in leven, het systeem van natuur, van moleculen tot sterren en zonnestelsels en van bacteriën tot planten en dieren en mensen en organisaties toch heel stabiel, veel stabieler dan je theoretisch zou verwachten. En ons watersysteem en bijvoorbeeld het feit dat op de een of andere manier toch altijd alle dagelijkse dingen in de supermarkt beschikbaar zijn zijn toch goede voorbeelden dat op de een of andere manier ‘systemen’ toch veel betrouwbaarder zijn dan je denkt, dan ze eigenlijk ‘deep down’ zijn.