Ik wist even, zoals gewoonlijk, niet wat te schrijven, maar ik moet opeens inwendig lachen, want ik moest denken aan een grapje, het veranderen van de ‘ms-dos prompt’ in iets anders. En één van de leuke dingen was om die te veranderen in ‘wat nu weer’. Alsof het een computer iets uitmaakt of je wel of niet iets doet.

Of zou het een computer wel iets uitmaken? Is een computer al zo groot, zo ingewikkeld geworden dat er iets als bewustzijn in die complexiteit van dingen zit? Dat is iets wat ik me al heel lang afvraag, of de status van een computer, van het geheugen en zo, iets is of heeft wat je gevoel zou kunnen noemen. En dat zullen we natuurlijk nooit weten, want dat soort dingen zijn op een heel ander niveau dan het menselijke niveau. En je kunt natuurlijk dezelfde redenering toepassen op een steen of een molekuul of atoom of wat dan ook in het universum. Want die dingen zijn natuurlijk ook oneindig ingewikkeld, ergens niet meer of minder ingewikkeld dan een mens.

En Abraham Hicks zegt daar ook iets moois over, dat elk ding, elk atoom, elk, ja, wat dan ook, in het universum een voorkeur heeft. Dat het voorkeur heeft voor het ene of het andere.

En dit soort dingen zijn natuurlijk ook de dingen waar The Matrix over gaat. En wat terugkomt in de kwantumfysica. Want het gaat natuurlijk om keuze, voorkeur.