En weer zit ik in de stress, met die spanning in m’n benen. En ik kom er steeds meer achter dat het gewoon ‘gewoonte’ is. ik kan het nu af en toe ‘op bevel’ uitzetten dus in plaats van die spanning m’n benen gewoon relaxed te laten voelen. Maar het is niet makkelijk. Die ‘gewoonte’ zit er blijkbaar erg diep in en is niet makkelijk te veranderen. En ik ben zo aan dat gevoel gewend dat ik het vaak niet in de gaten heb dat het er is.

Anyhow, het positieve is dat ik nu in de gaten heb hoe het werkt en dat ik er dus iets aan kan doen. Maar het gevoel blijft vervelend als het er is.

En iets inspirerends nu? Staat m’n hoofd niet echt naar, ook al omdat het (weer) erg laat is.

Dan toch maar een quote:

Every man can transform the world from one of monotony and drabness to one of excitement and adventure. – Irving Wallace