Van alles en nog wat in m’n hoofd vandaag.
Eén van de ideeën voor een bericht is of was dat het wellicht veel moeilijker is om transseksueel te zijn dan homoseksueel. Ik zag een film over een transseksuele jongeman in de overgang van vrouw naar man. In één van de scenes wordt hij uitgenodigd om mee te gaan zwemmen, maar natuurlijk(?) weigert hij omdat hij (nog) borsten heeft. Ook komt hij op een bepaald moment met iemand in bed terecht als man, als jongen. Maar fysiek is hij (nog) geen jongen of man. Wat moet je dan? Vreemd, heb ik nooit over nagedacht, hoe moeilijk dat moet zijn. En ik dacht dat ik het moeilijk had gehad als homo.
Verder ben ik nog steeds aan het nadenken over wat nu het uiteindelijke doel van deze blog moet zijn. Tot nu toe is het voornamelijk autobiografisch voor zover ik me herinner. Mogelijk best interessant voor mensen, maar wellicht veel te breed om een succesvolle blog te worden. Ja, daar ben ik inmiddels wel achter, succes of succesvol zijn heeft ook te maken met focus.
Onder andere was ik bezig met ‘op weg naar succes’, de naam van deze blog. Op zoek naar plaatjes vond ik deze:
|
|
 |
Het rechterplaatje deed me denken aan enige tijd geleden toen ik op zoek was naar een bepaalde locatie. Ik reed wel tien kilometer de stad uit omdat de naam hetzelfde is als die van een bepaalde wijk. Achteraf bleek dat ik voordat ik de stad uitreed binnen een straal van honderd meter was geweest van de locatie die ik zocht. Als ik even gevraagd had had ik me dus een heleboel tijd en geld kunnen besparen.
Ja, plannen en vragen, dat zijn nog steeds niet mijn sterkste kanten denk ik. En het zijn heel belangrijke dingen om dingen te bereiken voor zover ik nu weet.
Belangrijkste issue met vragen waar ik tegenaan loop is trouwens dat ik vaak niet weet wie ik moet vragen. Daar speelt weer mijn ‘communicatie issue’ een rol denk ik.
Hoe doe jij dat? Herken je iets?
Ja, en iets dat me ook bezighoudt is waarom niemand reageert, niet met een reactie in de blog en ook eigenlijk niet met reacties via e-mail of zo. Schrijven is eenzaam werk merk ik weer. En blijkbaar ben ik toch schrijver.
En nog iets waar ik aan dacht vandaag, dat veel(?) literaire schrijvers die ik ken uit m’n jeugd vaak autobiografisch schreven, of in ieder geval autobiografisch begonnen met schrijven. Dus is schrijven mijn bestemming? Of één van mijn bestemmingen?