Ik ben lang niet zo gespannen geweest als ik nu ben. En ja, ik weet hoe het komt. Want ik heb geen idee hoe ik om moet gaan met een huis vol gasten waar meer dan een half maandsalaris is uitgegeven om een ‘grand party’ te creëren. En ja, het is allemaal tussen mijn partner en mij. En die mensen staan daar in principe buiten. Maar de (weer) de opmerking ‘Lee’s verjaardag’ deed me pijn, was ‘offensive’, beledigend of aanstotelijk is misschien de beste vertaling. Want vorige jaar was het ‘Lee’s veertigste verjaardag’ die met een grandioos feest gevierd moest worden. Maar het was mijn vijftigste verjaardag waarvan ik het gevoel had dat daar geen budget voor was. En ook dit jaar vind ik het onverantwoord om daar zoveel geld aan uit te geven. En de suggestie dat mijn droom was ‘een verlate vijftigste verjaardag’, eventueel gecombineerd, kwam niet over.

Dus ja, gespannen. En natuurlijk maak ik een belachelijke indruk. En ja, natuurlijk is het mijn verantwoordelijkheid.

En mijn kraan is dus helemaal gesloten. Niets stroomt meer.