Een goed begin is een lastige tekst om berichten mee te openen vind ik. En grappig, nu ik even op ‘een goed begin’ zoek in de Nederlandse Google. Want op de een of andere manier linkt Google de zin ‘een goed begin’ aan zwangerschap en verloskundigen en babies en zo. En ja, nu ik er zo nadenk is dat natuurlijk één van de belangrijkste dingen in het leven, een goed begin hebben als kind. En ik dacht altijd dat ik dat had, maar terugkijkend en kijkend naar waar ik nu sta klopt dat dus niet.

En ik weet van de meeste mensen dat ze ergens het gevoel hebben dat ze niet de juiste vader of moeder hebben gehad. Dus ik denk niet dat ik alleen ben als ik denk dat ons gezin veel minder goed voor me is geweest dan ik dacht. En raar is dat eigenlijk, want ik was best wel trots op ons gezin. Heel veel dingen werden gezamenlijk besloten en zo. We werden als kinderen in allerlei grotere en kleinere dingen best wel betrokken. En dat voelde best goed.

En ja, natuurlijk weet ik dat m’n vader en moeder bijna altijd ruzie hadden en dat m’n moeder het gevoel had erg tekort te komen, vooral liefde en aandacht. En ik heb m’n vader wat dat betreft eigenlijk nooit begrepen, want hij hield volgens mij erg van m’n moeder, ja ook als ‘lover‘. Maar op de een of andere manier slaagde hij er niet in m’n moeder te geven wat ze nodig had. En volgens mij heb ik hem weleens gevraagd hoe dat nu zat, maar ik kan me het antwoord niet herinneren. Op de een of andere manier dacht hij dat het genoeg was wat hij m’n moeder gaf, wat hij deed, maar dat was dus niet zo.

En ik zit dus nu in een soortgelijke situatie, als die van m’n moeder. En ik herken ook (veel?) van m’n gedrag, dat op de een of andere manier op dat van m’n moeder lijkt. En op de een of andere manier moet dat dus codependent gedrag zijn, waarbij je op de een of andere manier aandacht vraagt of eist van anderen op een manier die niet goed overkomt, op een manier die anderen afstoot. En ik probeer dus na te gaan wat m’n moeder nu precies doet, onder andere richting mij, dat mensen, dat mij, afstoot. En ik kom daar tot nu toe dus niet goed uit, wat ze nu precies doet (of niet doet) wat het bijvoorbeeld voor mij moeilijk maakt om ‘ik houd van jou’ te zeggen, iets waarvan ze aangeeft dat erg nodig te hebben.

En blijkbaar doe ik dus hetzelfde richting m’n partner.

Toch maar eens wat verder over nadenken dus.