Woorden en gedachten zijn belangrijker dan je denkt. Daar kom ik steeds meer achter. En ik weet even niet wat ik daar mee moet gerelateerd aan deze berichten op mijn blog, want tot nu toe waren die denk ik een, ik denk vooral negatieve, uitlaatklep voor mijn gevoelens en mijn gedachten. Dus wellicht niet goed voor mij om ze op te schrijven en wellicht niet goed voor jou om ze te lezen.

En toch is er meer, want gisteren toonde ik voor het eerst in lange tijd boosheid bij een vriendin. Wellicht heb ik dat gisteren zelfs genoemd. En ze zei iets van, fijn te zien dat je boos bent, dat je niet alleen maar huilt (als slachtoffer)’. Fijn te zien dat je toch mens bent. Blijkbaar had ik richting haar nauwelijks of nooit ‘echte’ gevoelens getoond. En blijkbaar is dat negatief.

En ik bedacht me dat ik wellicht bijna nooit m’n gevoelens toon, nooit of bijna nooit m’n werkelijke ‘staat van zijn’ toon. Dat ik altijd of bijna altijd m’n gevoelens verberg, niet alleen voor anderen, maar ook voor mezelf. En dat ik ze dus ook niet verwerk, maar ze opkrop.

Dus misschien is er meer, misschien zit er meer achter deze blog dan ik denk. Misschien is dit mijn start om te laten zien wie ik ben, wat er in me omgaat, niet alleen aan anderen maar ook aan mezelf.

En terwijl ik dit bericht aan het schrijven ben bedenk ik me dat ik wellicht inderdaad een enorm schild om me heen heb, dat anderen me inderdaad niet kunnen zien, waar ik weleens een opmerking of opmerkingen over gehoord heb. Dat anderen dus inderdaad niet weten waar ze met me aan toe zijn. En dat ze dus bang zijn, niet weten wat ze daarmee moeten. Iets wat ik nooit begreep, want ik dacht altijd dat ik heel open was. Maar wellicht was dat alleen maar ‘beleefd open’,  open ‘zoals het hoort’, rationeel open, anderen niet willen kwetsen open. Maar dat voelt de ander natuurlijk, dat voel jij natuurlijk. En dat werkt dus vast niet, dat werkt dus niet.

En ik bedenk me ook dat ik vaak of de laatste tijd negatieve dingen, negatieve woorden probeer te vermijden, ze niet gebruik, ze wegstop. Omdat ik dacht dat dat ‘niet op iets negatiefs focussen’ was.  Maar dat is dus niet de manier, dat is dus een manier om er juist wél op te focussen. Beter is om het er te laten zijn, er naar te kijken en, ja, hoe zeg ik dat nu, er bij weggaan, het laten voor wat het is, er inderdaad niet op te focussen. Maar het er wel laten zijn.

Dus ja, niet op negatieve dingen focussen, maar nee, ze dus niet wegstoppen, dus ja, ze er gewoon laten zijn. Dus ze ook gewoon noemen, benoemen.