Ik heb nog steeds het gevoel dat ik iets enorm fout doe, maar ik weet nog steeds niet wat. En ook klopt het niet dat ik dat denk want in het leven kun je niets ‘fout’ doen. Je kunt alleen maar je leven leven, niet meer en niet minder. En hoe meer ik erover nadenk hoe meer ik ook zie hoe klein een mens eigenlijk is, dat het in het grote geheel niets uitmaakt of je er nu wel bent of niet bent.
En toch is de mens ook ergens het grootste wat de natuur voor zover we die kennen heeft voortgebracht. En toch kan een mens in principe alles bereiken wat hij bereiken wil, wat hij bedenken kan. En dat kan ook op de een of andere manier vanuit jezelf, los van je omgeving, los van de rest van de wereld, los van andere mensen, los van de rest van het heelal.
De laatste tijd denk ik vaak na over “de mens in de wereld” of “de mens in organisaties” als “cellen in een lichaam”. En op de een of andere manier gaat die vergelijking wel op en op de een of andere manier gaat die vergelijking niet op. Want cellen in een lichaam hebben volgens mij niet het bewustzijn dat een mens heeft. En organisaties hebben ook niet het bewustzijn dat een mens heeft. Dus op de een of andere manier is de mens toch uniek omdat hij (of zij) een bewustzijn heeft, bewust is van zichzelf en van andere dingen. En ergens is dat vreemd, want je zou verwachten dat ‘organisaties’ of ‘de wereld’ op de een of andere manier ‘groter’ zijn (in bewustzijn) dan de mens. Maar ik geloof toch niet dat dat zo is.
En ik weet overigens wat ik ‘fout’ doe, want ik heb bepaalde keuzes gemaakt en maak bepaalde keuzes die bepaalde dingen die ik wil moeilijk maken. Tenminste, dat geloof ik en ik geloof ook steeds meer dat wat een mens gelooft ook min of meer bepaald wat er wel of niet voor hem of haar mogelijk is.
Eigenlijk is denk ik het enige dat ik niet snap is hoe de communicatie tussen mensen onderling en de communicatie met wat ik het universele bewustzijn noem (wat Napoleon Hill Infinite Intelligence noemt). Maar misschien is dat nu net precies wat “The Secret” is, wat maakt of je wel of niet ‘succesvol’ bent.
En waar ik op dit moment het meest mee worstel is ‘nodig zijn’. Ik voel me namelijk niet nodig omdat ik geen werk kan vinden, omdat mensen mij niet vragen werk voor hun te doen. En dat is al een heel oud ding van mij. En volgens mij ben ik best wel goed in bepaalde dingen en zou ik zoveel meer kunnen doen. Maar op de een of andere manier is die verbinding er niet met wat andere mensen willen, wat andere mensen van me zouden kunnen krijgen.
En omgekeerd klopt er ook iets niet, want in de huidige wereld heb je gewoon geld nodig om te kunnen leven, zelfs te kunnen overleven. En het makkelijkst is dat meestal te krijgen door te ‘werken’. Maar voor mij op de een of andere manier niet. En nu ik er (weer) over nadenk, voor heel veel andere mensen ook niet.
Dus hoe kunnen we nu die dingen doen waar we goed in zijn en waar we lol in hebben voor andere, zodat wij gelukkig zijn in de dingen die we doen en anderen ook gelukkig zijn met wat we doen? Hoe kunnen we dat nu beter verdelen? Want geld werkt op de een of andere manier toch niet (meer) goed om dat te regelen. Of ben ik nu zo anders dan andere mensen? Willen andere mensen echt misbruik maken van wat anderen doen of kunnen?
Ik bedacht me namelijk dat ik eigenlijk helemaal niet veel nodig heb, niet veel wil. Als ik in de supermarkt of in de stad rondloop zijn is er gewoon maar een heel beperkt aantal produkten dat ik graag wil hebben. En dus heel veel niet. Dus ik, en ik neem aan ook jij, wil helemaal niet ‘alles’. Je wilt gewoon wat goed voor je voelt, de dingen die goed voor je voelen. En dat is inderdaad ook conform de ideeën van de Law of Attraction, dat het niet betekent dat als ik iets wil, iets wil hebben, dat ik een andere daar tekort mee doe. Er is genoeg voor iedereen omdat iedereen andere dingen wil. En bij het ‘geven’ is dat ook zo. De dingen die ik leuk vind om te doen vind een ander niet leuk om te doen. En omgekeerd. Dus er is ook overvloed van ‘dingen (voor elkaar) doen’, want voor zover ik weet doen alle of de meeste mensen graag dingen. En soms niet, maar ik denk meestal wel.
Dus hoe kunnen we nu meer voor elkaar doen? Hoe kunnen we dat geven en nemen nu zodanig organiseren dat iedereen geeft wat hij leuk of fijn vind om te geven en krijgt wat hij leuk of fijn vind om te krijgen?
Ik bouw bijvoorbeeld graag jouw web applicatie en wil alleen maar graag drie weken naar Bali. En ja, geld is een goed ruilmiddel daarvoor tussen heel veel mensen, maar als jij nu kan zorgen dat ik een zorgeloos verblijf in Bali heb van een week of twee, drie, dan zorg ik dat jouw website of web appolicatie gebouwd wordt.
Deal?