Vandaag was ik erg moe, maar zojuist, toen ik erover nadacht wat ik hier zou gaan schrijven, bedacht ik me dat ik op de een of andere manier negatieve emoties (of gevoelens) meer toelaat dan ik voorheen deed. En op de een of andere manier geeft dat ruimte, geeft dat lucht.

En ik realiseer me steeds meer dat het onderdrukken van negatieve emoties en/of gevoelens dus misschien een belangrijke reden is of geweest is voor hoe m’n leven gelopen is en hoe ik in het leven sta.

En verder weet ik even niets meer, want ik ben erg moe en voel me nog steeds wat ziek, of eigenlijk best wel ziek, dus ik ga zo lekker proberen te slapen.