Een goed begin van de dag, een e-mail van iemand die me erg dierbaar is geworden, hoewel het een wat vreemde relatie is. Want ze is ergens toch heel anders dan ik. En waarschijnlijk toch ook ergens weer niet. En erg Nederlands viel me op vandaag. Of toch ergens hetzelfde als iemand anders die me erg dierbaar is.

En ja, ze stelde vragen van hoe dat nu zit om een soort dagboek bij te houden dat voor iedereen leesbaar is, terwijl ik regelmatig dingen schrijf die me zouden kunnen schaden, volgens haar. En dat bracht me uiteraard weer op het doel van deze blog. En dat was ergens in het openbaar schrijven over mijn weg naar succes. En daar horen natuurlijk negatieve dingen, negatieve gebeurtenissen, negatieve gevoelens bij.

En een opmerking over dat ik kort geleden schreef dat ik dacht (en denk) dat ik meer dan gemiddeld ongelukkig ben. En ze noemde onder andere mensen die in gebieden wonen waar ebola heerst. En dat sprak me niet direct aan, maar het deed me wel direct denken aan mensen die in erg arme gebieden in de wereld wonen. En ik dacht aan Afrika en zo. Maar ik woon zelf ook in een relatief arm land, of in ieder geval in een land waar veel armoede is. En ik heb niet het idee dat de mensen hier in het algemeen minder gelukkig zijn dan ik. Eerder integendeel, maar dat weet ik natuurlijk niet zeker.

En ik dacht natuurlijk aan de persoon die de e-mail schreef. Want voor m’n gevoel is zij toch wel erg bevoorrecht, vooral financieel. En het grootste deel van haar leven geweest, hoewel ik weet dat ze erg arm geweest is toen ze jong was en pas getrouwd was. En dus ‘Nederlands’, want Nederlanders denken natuurlijk direct aan ‘die arme mensen in Afrika’ en zo. En na zo’n tien jaar in de Filipijnen gewoond en geleefd te hebben denk ik toch iets anders over rijkdom en armoede en zo dan de gemiddelde Nederlander. Maar als ik aan haar en aan geluk denk, komt me ook altijd in gedachten wat haar man ooit eens opmerkte en wat ik nooit vergeten ben. En dat was iets als dat getrouwd zijn, partners zijn, ook iets betekent als de ander aan de haren uit de modder of zoiets trekken als die dreigt onder te gaan. En natuurlijk betekent dat dat haar leven ook niet altijd even gemakkelijk geweest is, gelukkig geweest is. En dat blijkbaar iedereen heel diepe dalen kent, ook al lijkt het van de buitenkant allemaal mooi en goed.

Maar goed, iets wat ik ook bedacht is dat als ik ‘gemiddeld gelukkig’ of ‘meer dan gemiddeld gelukkig’ ben of zou kunnen zijn, dat er dan nog heel wat te verbeteren valt in de wereld. En ja, ik meet m’n geluk af aan mijn kinderjaren, mijn jeugd en alle mooie dingen die ik in de eerste driekwart van m’n leven gedaan heb. En aan alle mooie reizen die ik gemaakt heb en aan de tijd dat ik voldoende, meer dan voldoende geld had. En dat is zeker iets als ‘meer dan gemiddeld gelukkig’, dat is erg ‘verwend’, dan heb ik zeker meer dan gemiddeld ‘gelukkig’ geleefd.

En ja, zo op het oog ben ik ook nu nog steeds meer dan gemiddeld ‘gelukkig’, of in ieder geval bevoorrecht. Want ik woon nog steeds in één van de mooiste huizen op één van de mooiste locaties ter wereld en ik heb elke dag te eten en geld op de bank dat ik als reserve kan gebruiken, ondanks dat het niet van mij is. Maar toch voel ik me niet zo.

Dus misschien toch maar eens wat verder nadenken over het tellen van mijn zegeningen. Of ik dat wel écht doe. Een andere opmerking in die e-mail. En ik weet eigenlijk wel zeker dat ik dat niet doe. Dus wellicht zit daar een antwoord, een antwoord op geluk of gelukkgi zijn of in ieder geval gelukkiger zijn.