Ja, ik voel me erg moe en heb en had en heb eigenlijk niet veel energie (meer) om m’n dagelijkse berichten te schrijven, m’n dagelijkse zegeningen bij te werken en de dagelijkse quote te versturen. En ergens voelt het nog steeds geforceerd die dingen te doen, ik doe ze meestal niet vanuit m’n hart. Maar vooralsnog ga ik er toch mee door, onder andere omdat het met toch wat meer zelfvertrouwen geeft. Maar ik zou graag wat meer toegevoegde waarde willen bieden, meer voor m’n lezers, m’n volgers, willen doen. Want ik heb het gevoel dat ik dat niet echt doe, maar nu ik dit zo opschrijf kan ik het natuurlijk best mis hebben. Want misschien zijn er best mensen die wat ik schrijf interessant of leuk of wat dan ook vinden en het lezen. En ik weet dat er mensen zijn die ik ken, die mij kennen, die deze blog lezen omdat ze denk ik geïnteresseerd zijn in mij, in hoe het met mij gaat.

Ah, en ik zie dat ik dit bericht begin met dat ik moe ben en dat is ook zo, maar het is een prettig soort moeheid, want gisteren was een fijne dag met een feestje aan het eind van de dag waar ik wat lang bleef hangen (één van de redenen waarom ik moe ben) en vandaag ben ik vroeg opgestaan om een klant te bezoeken en dat was best een fijn en goed bezoek. En daarna nog bij een vriend op bezoek die ik al een tijd niet opgezocht had en die het volgens mij best nodig had dat er iemand even langskwam. En verder hadden we naar mijn idee gewoon een goed gesprek, dus die combinatie van het gevoel te hebben er voor iemand te kunnen zijn en ook een goed gesprek, goed contact te hebben was perfect.

Maar nu ga ik dus lekker uitrusten, maar dus wel na een fijne en goed dag, of eigenlijk fijne en goede dagen.