Het is nog steeds wat rustig, te rustig naar m’n zin. Maar achter mensen aanjagen werkt dus niet. Dus wat dan? Hoe laat je nu mensen naar je toekomen? En daar zijn natuurlijk allerlei gezegdes over, maar ik weet het nu even niet precies meer.

Vandaag weer iemand die ‘te druk’ was en ja, ook een goed telefoongesprek met iemand die in dezelfde business zit als waar m’n nieuwe project in valt.

En ja, een tevreden Eigen Horeca Makelaar is natuurlijk wel heel fijn. Ik heb ooit eens gezegd dat ik sociaal misschien niet altijd even handig ben, maar dat ons systeem wel het beste is. En dat wordt nu zo’n beetje bevestigd en daar ben ik best wel blij mee.

Maar toch zou ik graag meer doen. Toch mis ik een beetje het drukke van m’n KPMG tijd. En het geld en de vakanties en zo die daarbij hoorden. Maar dat is natuurlijk een wereldwijd probleem, dat er veel meer capaciteit is dan behoefte. Iets wat we als mensheid volgens mij altijd gewild hebben, maar nu het werkelijkheid is geworden weten we niet hoe ermee om te gaan, hoe al die rijkdom, al die overvloed te verdelen.

Maar goed, ik denk dat we daar in de loop van de tijd wel uitkomen, dat we wel een manier vinden om alle mensen te laten genieten van wat we als mensheid bereikt hebben. Maar blijkbaar dus nu nog niet, blijkbaar zitten we nu nog in een soort overgangsfase.

En ja, ik doe m’n best om m’n steentje bij te dragen, maar op de een of andere manier kun je dus toch dingen niet afdwingen, iets wat ik wel een beetje in m’n karakter heb. Dus misschien is toch het woord ‘geduld’ nog het meeste van toepassing.

Wat denk jij?