Ik heb er weer meer zin in. En ik weet niet precies waarom. Ik denk dat je soms maar gewoon af moet wachten tot je weer het gevoel hebt om dingen te doen als je dat gevoel even niet hebt. En hoe meer ik over die dingen nadenk, hoe meer ik me realiseer hoe vreemd al die regels zijn die we elkaar hebben opgelegd in 2014. Of eigenlijk al veel langer. En ik weet eigenlijk niet eens precies waar dat begonnen is. Met het christelijk geloof of zoiets met de zin ‘in het zweet uws aanschijns zult gij uw brood verdienen’ of zo. Maar waarom is dat? En waarom gelooft (bijna) iedereen dat? Het slaat naar mijn gevoel helemaal nergens op, zeker niet nu alles zo effectief geworden is dat we meer kunnen produceren dan iedereen ooit nodig zal hebben. En we zitten volgens mij al veel langer in die situatie dan we denken.
En ja, het is gewoon een kwestie van verdelen, hoe verdeel je alles wat er is, alles wat gemaakt wordt, alles wat gemaakt kan worden. En ik snapte nooit waar een idee als basisinkomen vandaan kwam. Maar nu snap ik het dus wel. Want iedereen heeft gewoon recht om een ‘basisleven’ of misschien zelfs wel een luxe leven te leiden. En dat heeft dus helemaal niets met werk of werken te maken.
Want het omgekeerde klopt dus ook niet. Het is natuurlijk van de gekke dat iemand iets als tientallen of honderden of duizenden miljoenen dollars of Euro’s zou kunnen ‘verdienen’. Dat soort vermogens zijn net zo vreemd als ‘niets hebben’.
Dus nee, hoe het dan wel moet weet ik niet. Maar dat zo langzamerhand bedrijven belangrijker zijn dan mensen vind ik vreemd. Als ik hier om me heen kijk zie ik bijvoorbeeld banken en andere grote bedrijven de mooiste gebouwen hebben terwijl er heel veel mensen zijn die ‘niets’ hebben. En vanuit de mens als kroon op de schepping, waar ik nog steeds in geloof, klopt dat dus niet. Net als dat mensen die bij grote bedrijven werken veel meer ‘hebben’ dan mensen die niet bij grote bedrijven werken naar mijn idee niet logisch is. Het verschil is gewoon te groot en ja, ik geloof zeker dat in het leven alles mogelijk is, maar ergens zijn er ook grenzen, zeker voor de ‘gemiddelde mens’. En die gemiddelde mens verdient naar mijn idee net zoveel als ieder ander mens.