Een goed begin van het telefoongesprek met m’n moeder, want we begonnen met felicitaties voor m’n zus die jarig is geweest en wat praten over koetjes en kalfjes. Maar zoals in veel van de gesprekken met m’n moeder kwamen we weer eens op het onderwerp ‘oud’ en ‘kan niet’ en zo terecht. En dat begon toen m’n moeder aangaf dat ze zo weinig van me weet. En natuurlijk kun je best veel van me weten als je mijn berichten hier en op Inspiration for Success leest. En in Facebook doe ik ook best wel het nodige, dus ook daar kun je best wat over me te weten komen, hoe ik denk en wat ik doe en zo. En een SMS-je is ook best handig voor korte berichtjes en zo over waar ik ben en wat ik doe.

Alleen m’n moeder wil dat dus allemaal niet (meer), een mobiele telefoon en een computer of een tablet of zo. Want dat is ‘te veel’ voor haar, daar is ze ‘te oud’ voor. En ergens kan ik me daar wel iets bij voorstellen, want ik heb het ook niet zo op smartphones en zo omdat ik liever een computer gebruik en ook niet altijd online wil zijn, maar als iemand dus aan de ene kant aangeeft wat meer contact en wat meer informatie wil hebben, maar aan de andere kant dus op geen enkele manier bereid is daar wat moeite voor te doen dan snap ik dat dus niet zo goed. En ‘te oud’ is geen goede reden, want in ieder geval één van de zussen van m’n moeder heeft dus wel een tablet of een laptop of zo. En die zus is dus zeker vier jaar ouder of zo dan m’n moeder. En ik weet bijvoorbeeld dat ze m’n berichten hier leest en ook e-mail gebruikt. En ja, ik weet dat oudere mensen, mensen van een oudere generatie dan ik, wat moeite hebben met het gebruik van SMS. Maar opnieuw, als je dan aan de ene kant klaagt dat je niets weet, maar aan de andere kant het dus voor anderen erg moeilijk maakt om in contact te blijven terwijl je, naar mijn mening, alle tijd van de wereld hebt om die dingen te leren en zelfs SMS berichten letter voor letter zou kunnen laten voorlezen door een computer of zo, dan snap ik dat dus niet zo goed.

En ‘te duur’ vind ik ook altijd een wat vreemde reden die m’n moeder vaak gebruikt. Want ‘ze wil zich geen zorgen maken over dat de kinderen de begrafenis van haar niet zouden kunnen betalen’. En dus spaart ze voor haar begrafenis. Dus haar begrafenis, als ze er dus niet meer is, is dus belangrijker dan het in contact blijven met haar kinderen, voor wie ze naar eigen zeggen ‘alles’ over heeft, die ‘alles’ voor haar zijn.

En ja, van mijn kant dus best wel lastig (en soms duur) om met haar in contact te blijven. Want de enige manier om haar te bereiken is dus via haar vaste telefoon. En vanuit de Filipijnen is dat dus best wel duur, die manier van contact houden. En daarom gebruik ik dus meestal Skype. Maar dan moet dus wel mijn computer aanstaan. En die zet ik ’s avonds nadat ik klaar ben met werk dus vaak uit. En dan kan ik haar dus niet meer (goedkoop) bereiken. En soms is dus een SMS-je best wel handig om even aan te geven waar je bent, wat je doet, dat je naar Siargao bent of zo. Of een e-mail. Maar dat kan dus niet, want mijn moeder heeft geen mobiele telefoon. En geen e-mail.

Dus hoe leg ik haar nu die dingen uit die ik geleerd heb, met name de laatste jaren, onder ander van Napoleon Hill? Dat dingen als ‘te oud’ dus gewoon excuses zijn?

Maar goed, ze lijdt er denk ik zelf het meeste onder. Maar toch ook voor mij, en ik denk ook voor anderen, niet altijd even gemakkelijk dat ze voor zoveel dingen ‘te oud’ is.