Ja, hoe kom je nu aan een positieve levensinstelling? Dat was een vraag die ik mezelf vanavond stelde tijdens het avondeten toen ik merkte dat kennissen gewoon wat aan het kletsen waren over eigenlijk niets, maar daar wel plezier in hadden. En ik had niet echt plezier. En waar mijn partner graag kookt en sociaal erg actief is, in ieder geval mensen ‘entertaint’, bedacht ik me dat ik voor m’n gevoel niet zoveel te bieden heb, niet zoveel te zeggen heb. Verder bedacht ik me dat mijn gedachten vooral bezig waren met zorgen, met de fouten die ik in het verleden gemaakt heb en waar ik nu de rekening van zie. En dat ik me in gedachten continu aan het verdedigen ben over hoe het nu allemaal zo gekomen is. En dat op het moment dat ik die ‘foute’ beslissingen nam, het hele logische beslissingen waren met de kennis die ik toen had.
Dus ja, ik kan me voorstellen dat mensen me mijden, niet graag bij me zijn. Want mijn focus ligt vooral op me zorgen maken over hoe om te gaan met, ja, met wat eigenlijk?
En met wat ik zo allemaal lees op ‘self help’ websites gaat het allemaal alleen maar over jezelf, maak je zelf je leven, bepaal je zelf je toekomst. En dat is natuurlijk ook zo. Ik zie zo langzamerhand wel hoe het werkt. Hoewel, toch niet helemaal. Er is toch zoiets als ‘omstandigheden’, ondanks of je dat nu wel of niet ‘aantrekt’ (Law of Attraction en zo). En kun je inderdaad ‘tegen’ de vibraties in de wereld ingaan? Hoe sterk moet je daarvoor zijn? Kan iedereen dat? Misschien zou ik het nu kunnen, maar ik heb de laatste jaren zoveel ‘shit’ veroorzaakt dat ik even niet weet hoe ik dat nu op moet ruimen.
En hoe zit dat nu met het verleden, met je opvoeding, met de dingen die je meegemaakt hebt en die allerlei, al dan niet positieve of negatieve, zaken hebben versterkt? Dat ‘even’ omdraaien doe je volgens mij toch niet ‘even in een paar minuten’, ondanks dat ik geloof dat je best ‘breakthroughs’ kan hebben.
En voor m’n gevoel zijn het erg rare kringetjes die ‘self fulfilling’ zijn. Hoe doorbreek je dat? Misschien maar beginnen om dat hier op te schrijven. Het kringetje begint ergens met dat ik mezelf niet goed genoeg vind, niet van mezelf houd, fouten gemaakt heb waarvan ik in de verste verte nooit had kunnen vermoeden dat ik ze zou maken, tot in het bijna criminele toe. Gevolg is dat ik gewoon geld nodig heb, in ieder geval inkomen, al is het maar zo’n duizend euro per maand. Maar dat heb ik even niet, in elk geval niet stabiel. En met dat ‘nodig hebben’ creëer ik een probleem, want mensen voelen dat natuurlijk. Of de Law of Attraction staat op die manier inkomen in de weg. Ok, huis verkopen dan. In principe al besloten, hoewel het voor m’n gevoel niet het inkomensprobleem oplost. Het creéert wel ruimte en tijd, zo allah, besloten dat ik voor een beter leven best het huis wil opgeven. Graag zelfs. Alleen met m’n negatieve gedachtenstroom is ‘huis verkopen’ niet makkelijk. Het is een fantastisch huis en eigenlijk zou ik hier voor geen goud weg willen, zou ik goud willen betalen om het te hebben. Alleen lukte het op een gegeven moment niet meer. Ai, en daar is iets wat ik niet snap, want toen we hier gingen en kwamen wonen waren we, of was ik in ieder geval, erg enthousiast, positief en niet te verslaan. En volgens de Law of Attraction en al dat soort dingen had het dus nooit mis kunnen of mogen gaan.
Dus misschien heb ik hier ergens een antwoord. Kijken naar waar het misging. Terugkijkend begon het toen ze hier voor het huis een nieuwe electriciteitsleiding aanlegden. Dat was ‘devastating’ voor me. Ik ben er overigens nu aan gewend en het stoort me niet meer.
Wat verder misging was dat het bedrijf niet van de grond kwam, zowel wat klanten als personeel betreft.
En daar bovenop kwam dat de economie dus in elkaar klapte. En toen was het dus gebeurd. Die combinatie van een beginnen bedrijf met opstartproblemen en een economie die in elkaar zakte was blijkbaar teveel.
Maar ik bleef positief en zag het als een kans of probeerde het als een kans te zien, omdat ik, zeker in een neergaande economie, natuurlijk prijsvoordeel heb. Dus ja, terugkijkend bleef ik enthousiast, bleef ik geloven in het bedrijf.
Maar toch ging het mis en ging het mis op allerlei en op het laatst zo’n beetje alle gebieden van m’n leven. Een negatieve levensinstelling? Als ik het nu zo opschrijf dus toch niet. En ik houd me ook vaak voor dat bedrijven als General Motors en grote banken en zo ook failliet gingen. Dus moet ik het mezelf dan zo kwalijk nemen dat het mij niet lukte het hoofd boven water te houden? Ja, vanuit Law of Attraction en zo dus wel. Alleen menselijkerwijs gesproken?
Maar die foute beslissingen dan en de gevolgen? Hoe daar nu mee om te gaan? Verzachtende omstandigheden aanvoeren? Maar waar dan? Bij wie dan? Nederland, en wellicht de hele wereld, is zo onpersoonlijk geworden. En dat laatste is zelfs denk ik mijn belangrijkste boodschap en één van de redenen voor mijn project Inspiration for Success.
Toch nog maar eens even goed nadenken hoe het nu allemaal zit en werkt en zo.