Ik ben erg overstuur omdat iemand net bijzonder kwaad op me was. En als ik er zo over nadenk had hij vanuit zijn kant, vanuit wat hij gelooft, vanuit waar hij staat gelijk. En ik heb vanuit wat ik geloof, voor waar ik sta, vanuit mijn kant gelijk.
Positief bestaat niet zonder negatief en negatief bestaat niet zonder positief. En goed niet zonder kwaad en kwaad niet zonder goed. Waarom beschouwen we de ene dan als ‘goed’ of ‘positief’ en de ander als ‘kwaad’ of ‘negatief’? En ik geloof in balans, in evenwicht, dus hoe zit dat nu?
Ik geloof in het goede, in het positieve, niet in het kwade. Dus hoe zit dat nu?
Dus miisschien is positief of negatief of goed en kwaad subjectief. Misschien hangt het gewoon af van waar je staat, wat je gelooft.
Dus misschien wat meer kijken waar de ander staat, waar hij in gelooft, waar hij voor staat. Maar hoe kom je dan bij elkaar als het zo verschillend is?
En is het hetzelfde met liefde en haat? Nee, ik geloof in liefde, niet in haat.
Beetje chaotisch bericht, maar ik ben nog steeds wat overstuur, dus ik laat het maar even zo.