Ja, dat boek van gisteren en het bijbehorende bericht maakte toch wel wat los bij me. Op de een of andere manier ben ik alle passie, all ‘desire‘ kwijt en dat is denk ik toch het eerste dat er moet zijn als je iets wilt bereiken, wilt leven. Misschien zelfs het enige kom ik steeds meer achter.
Ik ben nog steeds op zoek in m’n verleden waar ik dat nu precies ben kwijtgeraakt. Ik denk dat dat belangrijk is om te weten om te kijken of ik het nu anders kan doen.
Het moet toch ergens in de periode bij Power-Packer geweest zijn dat ik dat definitief ben kwijtgeraakt. Na het ontslag daar ben ik altijd bang geweest, hoewel ook toen ik daar werkte er dingen zijn gebeurd die denk ik niet goed voor me waren.
En dat is een beetje wat ik denk dat ik ook in m’n boek ga schrijven, wat er precies gebeurd is, wat mijn passie nu gedood heeft. Dingen die vandaag bij me opkwamen waren dat in werk ik altijd produktiemanager en/of bedrijfsleider wilde worden. En die ambitie is door een test bij Power-Packer ergens doodgegaan. Met wat ik nu weet had ik dat wellicht moeten doorzetten, maar ja, wat weet je als je erg naïef bent en dertig of zo.
Dus daar dacht ik vandaag over, of het niet nu de tijd is om alsnog produktiemanager of bedrijfsleider te worden. Alleen de doelen worden steeds meer, steeds ambitieuzer, want ik heb me ergens voorgenomen niet meer of niet meer zo snel op beslissingen terug te komen. Dus ja, ik wil nog steeds Active Discovery Designs nieuw leven inblazen. En eigenlijk wil ik toch ook The Malasag House houden, nieuw leven inblazen, weer laten schijnen, dit keer op een goede manier, op een manier die goed voelt.
Dus ja, ergens weet ik nu veel beter wat ik wil. Ik heb op dit moment alleen absoluut geen idee hoe. Maar volgens Lynn Grabhorn (en Napoleon HIll is het daar denk ik mee eens) hoeft dat ook niet. Als er maar passie, ‘desire‘ is, gaan dingen vanzelf, zonder echte moeite.
Maar terugkijkend, nadenkend ook naar aanleiding van dingen die ik lees, waarom doodt de wereld zoveel passie in mensen, waarom vertelt ‘de wereld’ dat dingen niet kunnen, dat je beperkt bent.
Ja, ik kom er steeds meer achter dat woorden meer kunnen beschadigen, meer pijn kunnen doen dan fysiek geweld.
Laten we voorzichtig met elkaar zijn.