Ja, dat excuses aanbieden snapte ik niet zo goed. Dat ga ik dus nog navragen. En dat werk zoeken snapte ik natuurlijk wel, want wie zou er niet liever werken dan ik. En ik hoop dat ik degene die me mailde niet nog bozer maak dan ze al was met dit bericht, maar dit zijn toch de dingen waar ik mee bezig ben, dat werk zeker. En natuurlijk vraag ik mezelf ook af of ik mezelf nu voor de gek houd of niet.
Dus wat zijn m’n opties voor werk? Geen idee eigenlijk, hoewel ik het er ergens wel mee eens ben dat als je iets echt wilt het zeker kan. En dat je je eigen baan kunt creëren en zo. En ik voel de andere kant alweer boos worden, dus even heel voorzichtig zijn en proberen eerlijk te zijn.
Dus wat zijn m’n opties. Online werk vinden is me nooit echt gelukt, hoewel ik zou kunnen proberen wat eenvoudiger werk te vinden of zoiets. Maar in mijn ervaring is de concurrentie moordend in zaken als PHP programmeren, datgene waar ik recent de meeste ervaring mee heb. Locaal zou overigens misschien kunnen want dat heb ik nooit geprobeerd. Maar zouden ze me geloven dat ik, een buitenlander, voor PHP 20,000.00 per maand (zo’n EUR 400,= per maand) ‘gewoon’ werk zou willen doen, zeker nadat ik eigenaar ben geweest van een web development bedrijf? En hoe motiveer ik mezelf om zo ‘laag’ te gaan? Nee, niet dat ik het werk niet zou kunnen of willen, maar hoe overtuig ik de werkgever dat ik het echt wil, dat ik echt werk nodig heb en wil werken? Voelt niet echt goed, maar ik zou het kunnen proberen. En ja, natuurlijk zou ik bij McDonalds of zo kunnen gaan werken, maar dat zie ik niet echt gebeuren (en dit klinkt wellicht gek voor Nederlanders, maar er zijn hier locaal denk ik niet zoveel mogelijkheden om te werken).
Andere optie, zoals m’n partner wil, naar Davao gaan en daar proberen iets op te bouwen. Min of meer hetzelfde verhaal, hoewel het daar misschien iets gemakkelijker zou zijn om zelf weer iets te beginnen omdat het daar waarschijnlijk gemakkelijker is om personeel te vinden. Maar vinden van klanten verandert niet, en dat is tot nu toe niet m’n sterkste kant geweest. Ander soort baan, misschien. Maar weer hetzelfde, wie neemt een buitenlander met mijn kennis en ervaring aan? Enige voordeel van de Davao optie is dat we genoeg geld zouden hebben, mits we het huis kunnen verkopen. Dat laatste zie ik overigens niet direct gebeuren, ondanks het optimisme van m’n partner, maar je weet nooit.
Volgende optie zou zijn in Manila een baan te vinden. Zou kunnen, als Nederlander met o.a. mijn ervaring bij KPMG. Maar ook hier weer het issue dat ik eerst de motivatie zou moeten zien te vinden om van harte te solliciteren. Een goede mogelijkheid trouwens, maar alleen naar Manila gaan en geld naar huis sturen spreekt me niet echt aan. En dan zit ik in Manila, of all places. Toch maar eens induiken, want het is een optie en ik ken de markt niet.
Volgende optie zou iets zijn als Singapore of Dubai. Geen idee of ik daar iets zou kunnen vinden. Drempels zijn wel zaken als initiële investering om daar überhaupt te komen en te solliciteren en visa en werkvergunningen en zo. Hetzelfde geldt voor alle andere landen in de wereld. Nadeel van deze optie is weer dat ik daar dan in m’n eentje zou zijn en geld naar huis zou sturen, net als veel Filipino’s doen. Niks mis mee natuurlijk, maar niet iets waar ik echt blij van wordt. Ander nadeel is dat ik na zes maanden in een ander land m’n Filipijnse visum kwijtraak. En dat is niet handig voor de toekomst, tenzij Lee ook naar het buitenland wil. En die heeft dan natuurlijk ook een visumprobleem.
En dan Nederland. Ja, ik neem aan dat dat voor veel Nederlanders de beste oplossing zou zijn of lijken. Alleen vraag ik me af of ik als eenenvijftigjarige PHP programmeur nu zoveel te bieden heb in Nederland. Ervaring, ja, maar voor m’n gevoel was ik veertien jaar geleden al te oud met recente consultancy ervaring, dus nu veertien jaar later met het gekke CV dat ik nu heb? En voor zover ik weet gaat de Nederlandse economie nog steeds niet geweldig, dus ik neem aan dat het arbeidsklimaat zeker niet beter is dan veertien jaar geleden. En dat geen werk hebben, geen baan kunnen vinden was zelfs één van de redenen om te vertrekken, dus veertien jaar ouder teruggaan naar Nederland om werk te vinden? Maakt me niet echt blij en zeker niet hoopvol. En ook dan raak ik natuurlijk m’n Filipijnse verblijfsvergunning kwijt.
Dus zijn dit nu allemaal excuses? Ja, ergens wel en daarin had de persoon die me mailde ook wel gelijk, maar ergens ook niet, want ik vraag me af of iemand met hetzelfde verleden als ik nu zo anders zou denken.
En ja, ik ben over die Manila optie aan het nadenken.