Ik zou vandaag kunnen overslaan, in ieder geval dit bericht. Maar op de een of andere manier wil ik dat niet, ondanks dat het erg laat is en ik de hele dag weggeweest ben en mezelf niet de verplichting opgelegd heb om hier elke dag te schrijven.
Maar toch wil ik vandaag de dingen doen die ik gepland heb, ondanks dat het laat is en ik erg moe ben en een klein beetje dronken ben. En ik weet eigenlijk niet precies waarom, maar de dingen doen die ik gepland heb op een dag begint toch blijkbaar een gewoonte te worden en ergens heb ik het gevoel dat dat me helpt, zal helpen naar de toekomst toe.
En misschien wil ik toch even kwijt dat vandaag eigenlijk best een goede dag was, want ik werd door vrienden opgehaald voor een bezoek aan de Monastery of the Transfiguration waar ik nog nooit geweest was, gevolgd door een bezoek aan Dahilayan, een plek waar ik ook nog nooit geweest was en waar ik al heel lang naartoe wilde. En daar ontmoette ik dus iemand die ik ook al heel lang wilde leren kennen, eigenlijk heel spontaan en dat nam ik op als een positieve actie van het Universum.
En toen dus naar huis, de honden kunnen voeren en alles paste precies om mijn avond met andere vrienden door te brengen, waarvan één er me uiteindelijk zelfs helemaal naar huis bracht.
Dus ja, er komen dingen naar me toe en dat vergeet ik weleens. Maar vandaag dus niet en dat wilde ik even kwijt.