Ik weet niet meer precies wanneer ik deze blog begonnen ben, maar het is nu meer dan een jaar geleden. En één dezer dagen is Inspiration for Success ook een jaar oud. Wat een reis is dat geweest, de laatste anderhalf jaar of zo. En ik wist niet zo goed waar ik aan begon en het kostte me de laatste tijd best wel veel moeite om elke dag te schrijven (ja, behalve zondag nu). En de berichten zijn, zeker de laatste tijd, ook niet allemaal van fantastische kwaliteit.
Maar de laatste dagen begin ik langzamerhand wat trots te voelen. Want ik heb het toch allemaal maar gedaan. En ik kreeg antwoord op mijn (tweede) brief aan de CEO van Smart, de heer Napoleon L. Nazareno. En het was een serieus en professioneel antwoord. En nee, niet door de heer Nazareno zelf, maar ik denk door de juiste persoon.
En dit bevestigde me dat je inderdaad niet maar zo CEO van een organisatie als Smart wordt. En dat de dingen die in Think and Grow Rich worden genoemd over (zakelijk) succes zo niet de waarheid zijn, in ieder geval een kern van waarheid in zich hebben. En ik begin dat ook te voelen, want op de een of andere manier heb ik meer zelfvertrouwen en op de een of andere manier merk ik dat doorzetten, gewoon doorgaan, ondanks dat je het gevoel hebt dat er niets gebeurt, toch uiteindelijk werkt.
En nee, ik voel me nog steeds niet echt succesvol. Maar ja, zo langzamerhand beginnen er dingen te gebeuren, hoe klein ze ook zijn. En ik begin ook te zien dat er inderdaad een heleboel doorzettingsvermogen nodig is om iets te bereiken. En dat dus een simpel briefje ergens heensturen, laat staan een e-mail, in het algemeen niet voldoende is om iets te bereiken. Want wat doe ik, wat doe jij met een brief, met een e-mail, zeker als die van een vreemde komt?
En misschien het belangrijkste is dat ik de kracht begin te voelen van wat Napoleon Hill definite purpose noemt. En een simpel voorbeeld daarvan is inderdaad dat antwoord van Smart. En het antwoord van Globe dat ik nog niet gehad heb. Maar op de een of andere manier heb ik me voorgenomen iets te veranderen, te verbeteren in de telecom industrie. En daar kan dus niets tegenop. Want als ik dus niet stop met dingen te doen dan MOET daar dus een keer ergens iets uitkomen. Dat kan niet anders.
En wat daarachter zit voel ik ook steeds meer met dingen die ik wil, die ik me voorgenomen heb:
Als je je voorgenomen hebt dat iets zal gebeuren no matter what en hoe lang het ook duurt, dan zal op de een of andere manier life het opgeven.
Dat kan niet anders.
En ik heb het gevoel dat ik in herhaling val, maar als je dus iets wilt en bereid bent daar de rest van je leven mee bezig te blijven totdat het gebeurd, dan kan het haast niet anders dan dat het ook gebeurd. En voor “de rest van je leven” kun je ook lezen “tien jaar”. Want ik geloof ook inderdaad in een gezegde van Tony Robbins, dat een mens in het algemeen overschat wat hij of zij in een jaar kan bereiken, maar onderschat wat hij in tien jaar kan bereiken. Kijk maar eens terug naar waar je tien jaar geleden stond en vergelijk dat met waar je nu staat. Het kan haast niet anders dan dat dat verschil enorm is.
Dus geef niet op en droom groot!