Een paar weken geleden zag ik licht aan het eind van de tunnel, maar nu dus even niet. Ik merk wel steeds meer dat doelen (of succes) bereiken toch vooral te maken heeft met ‘mindset’ en met ‘desire’ en met ‘faith’ of ‘belief’.
Volgens mij heb ik hier wel eens eerder over geschreven, dat ik even vastzat, dat ik even de motivatie kwijt was.
Gek, zoals ik eerder schreef weet ik nu voor het eerst van m’n leven wat ik wil, heb ik echt een doel. En juist nu zie ik niet voor me hoe ik er moet komen, zie ik de weg niet, zie ik niet wat voor plannen ik moet maken om er te komen.
Dingen waar ik me nu mee op de been houd zijn dingen als:
- Bij alles wat ik doe of plan te doen me afvragen of het me dichter bij m’n doel brengt.
- Me voorhouden dat elk stapje, hoe klein ook en hoe ver op dit moment m’n doel in de toekomst lijkt te liggen, toch een stapje richting doel is.
Maar toch, niets lijkt een sterkere motivator dan ‘desire’, ‘faith’ en/of ‘belief’ en die dingen ben ik nu net even kwijt.
Of is gewoon het doel even te ver weg, even uit het zicht?
Misschien toch weer tijd besteden aan het opschrijven en visualiseren van m’n doel want dat heb ik de laatste tijd niet of nauwelijks gedaan.
Ondanks de wat negatieve toon van dit bericht hoop ik dat er toch genoeg dingen inzitten voor inspiratie, voor dingen die je kunt doen als je even de moed of de weg kwijt bent.