Ja, deze blog gaat natuurlijk niet echt meer over inspiratie, maar is meer een soort publiek van me afschrijven, ondanks dat ik natuurlijk niet alles opschrijf, hoewel dat misschien zo lijkt. Hoewel, één van de dingen die ik belangrijk vind is openheid, dus ondanks wat andere mensen zeggen ga ik toch maar gewoon door op de manier waarop ik denk dat het moet.
En over van me afschrijven? Het verbaast me nog steeds dat de meeste mensen die ik spreek of op de een of andere manier ‘tegenkom’ erg, erg druk zijn. En dat betekent in een aantal gevallen ook ‘geen werk voor mij’. En ik ben helemaal niet druk, ik zou juist zo graag wat, of veel, drukker willen zijn. Maar daarvoor zit ergens in m’n hoofd iets als dat ik ‘mezelf moet verkopen’. En dat heb ik altijd gedaan en dat werkte niet. En ik doe het nu niet of veel minder en dat werkt dus ook niet. En ik kan zoveel en ik werk graag hard en ik kan ook het geld goed gebruiken. Dus hoe zit dat nu, dat andere mensen zo druk zijn en ik niet? Kan ik niets overnemen? Of zijn mijn eisen te hoog aan de dingen die ik wil doen? Of kijk ik gewoon niet genoeg om me heen? Of ben ik nu zo anders dan anderen? Of zijn de dingen die ik kan en graag doe gewoon niet verkoopbaar? Ik heb daar nog steeds geen antwoorden op.
En is dat nu weer klagen? Is dat nu weer slachtoffer zijn of spelen? Of onvolwassen zijn?
Moet je jezelf nu echt verkopen? Moet je jezelf nu altijd verkopen? Kun je of mag je niet gewoon jezelf zijn en de dingen doen die je graag doet, ja ook in je werk, ook om geld te verdienen?
Maar wie wil dat nu niet en waarom zou dat nu niet kunnen? Dingen voor elkaar doen waar we plezier in hebben, dingen doen (voor anderen) die we graag doen?
Graag jullie reacties, want ik snap dit echt niet.