Vandaag was ik erg gespannen en ik realiseerde me een uurtje geleden of zo dat ik ook erg veel negatieve energie uitstraalde. Het begint dus toch op de een of andere manier allemaal bij mij, bij mezelf, bij jezelf. Of niet?
En gisteren kwam ik terecht op een site over ‘beliefs’, wat je gelooft. En inderdaad, ik geloof dat je ‘beliefs’ inderdaad bepalen wat je doen of wie je bent. En ik geloof in iets als ‘energiebalans’ en ‘stromen van energie’. En in positief en negatief. En ik geloof ergens in ‘goed doen’ in het goede doen. En in het algemeen weiger ik ‘terug te slaan’. In het Engels is daar een mooi woord voor, ‘retaliate’. Alleen het resultaat is op de een of andere manier niet wat ik verwacht. Ik laat teveel over me heen lopen, ik laat teveel van me afpakken. En dan kan ik dus ook niets meer geven. En dan ga ik dus ‘nemen’.
Lastig allemaal, want als je in het goede gelooft én in balans, in evenwicht, dan klopt er dus iets niet. Want zonder het negatieve is er geen balans, en overigens ook geen goed.
Dus ja, er is alleen maar ‘zijn’. Maar waarom lijden we dan allemaal zoveel?