Een vriendin onderweg, dus het kan zijn dat ik dit bericht onderbreek om haar te ontmoeten. Maar dat maakt niet uit, want anders maak ik dit bericht later wel af. Of niet, want zo belangrijk zijn deze berichtjes nu ook weer niet. Of wel?
Ik ben vandaag in Dumaguete waar ik naartoe ging omdat ik hier wat mensen ken die ik graag wilde zien en omdat het relatief eenvoudig te bereiken is vanuit Cebu, waar ik gisteren was. Alleen mijn korte vakantie liep vandaag en gisteren wat anders dan ik verwacht had. Gisteren ging namelijk de veerboot niet tussen Cebu en Negros, of in ieder geval veel later dan gepland. Dus in plaats van het einde van de middag kwam ik hier rond elf uur ’s avond aan, te laat om mijn vriendin Pinky, waar ik mee afgesproken had, te ontmoeten. En vanmorgen moest ze werken en ook andere mensen die ik hier ken hadden andere prioriteiten, dus ik had de dag zo’n beetje voor mezelf alleen.
En dat was wat vreemd en ik zou het normaal gesproken erg vervelend vinden, maar sinds ik wat meer vertrouw op, ja, op wat eigenlijk, mijn innerlijke gevoel of zo, mijn onderbewustzijn, laat ik dingen wat meer op me af komen. En met goed, met positief resultaat.
Want het regende vandaag toen ik opstond en naar buiten wilde, de stad in wilde. En het was het soort regen dat ook in de Filipijnen vervelend is. En ik wist dus niet precies wat te doen, maar besloot uiteindelijk aan de overkant in een restaurant te ontbijten. En het menu sprak me niet zo aan, maar ik zag toch iets acceptabels en tot m’n verbazing smaakte mijn omelet bijzonder goed, boven verwachting, boven elke verwachting.
Na het ontbijt regende het nog steeds, dus ik besloot naar Robinsons Mall te gaan, een overdekt winkelcentrum wat de beste plaats leek om wat tijd door te brengen, vanantietijd, vrije tijd. Alleen daar gingen wat dingen niet zo als ik wilde en het voelde absoluut niet goed. Dus daar zo’n beetje weggevlucht en richting boulevard, het populairste ding in Dumaguete denk ik met diverse restaurants en zo. En die beslissing leek logisch gezien wat vreemd, maar bleek uiteindelijk heel goed uit te pakken want ik eindigde in Why Not, een restaurant populair bij buitenlanders en had daar een heel leuk en fijn gesprek met eerst een Noor en daarna een Duitser en had dus een fantastische middag.
En Pinky was wat later dan gepland, maar haar planning gaf me nu net de tijd om mijn dagelijkse inspiratie dingen te doen, dus ook dat was weer een perfecte timing en zo.
En die avond komt dus ook wel goed. En dus nu denk ik weer perfecte timing, want dit bericht is af en ik denk dat Pinky hier bijna is.
Prettige dag gewenst!