Dingen gaan beter, op de een of andere manier. Ik denk iets langer na voordat ik iets zeg, of zeg maar even niets. Los meer dingen op die ik op kan lossen in plaats van te klagen of anderen de schuld te geven. Achterstallige betalingen beginnen binnen te komen. En ik heb vandaag een project afgerond dat al lang openstond, wat was blijven hangen in een gigantisch probleem waar ik me afhankelijk van anderen, van een ander bedrijf voelde.
En toch mist er iets. Toch ben ik nog steed op zoek naar waar ik ergens de passie, de ‘desire’ ben kwijtgeraakt. Of is dat ‘volwassen worden’? Denk ik nog steeds teveel als een kind? Nee, ik denk het toch niet. Ik denk dat ik toch blijf zoeken naar wat er gebeurd is, ergens toen ik teenager was, en later ergens toen ik dertig was.
Want leven moet je toch vanuit passie, dat is toch de enige manier. Tenminste, dat geloof ik.