Ja, dat was even vreemd. Vanmiddag hard gewerkt om het watersysteem weer goed aan de gang te krijgen en het water kwam toen het donker werd tot aan de tank vlak bij ons huis. Dus ik ging er vanuit dat het huis ook water zou hebben. Maar dus niet, dus de douche waar ik het eigenlijk allemaal voor deed ging dus niet door. En zelfs niet genoeg water om me even te wassen. En toen kwam ik ook weer mezelf tegen, weer ‘ingeven’ niet nog even naar de tank te gaan. Mijn partner en Filipino’s in het algmeen zijn naar mijn idee nogal paranoia. En dat begon dus met adviezen om snel te douchen (wat dus niet kon omdat er geen water was) en droge kleren aan te trekken zodat ik geen kou zou vatten. Nou vraag ik je, in de tropen kou vatten bij meer dan vijfentwintig graden celcius of zo.
En ik dus toch maar om de lieve vrede te bewaren schone kleren aandoen. En toch maar niet even de berg op (minder dan 50 meter of zo) om het laatste stukje waterslang te controleren wat wellicht verstopt zit. En dat gaat dus op de een of andere manier tegen mezelf in en tegen de succes principes van Napoleon Hill waar ik de laatste tijd nogal mee bezig ben. Die succes principes zeggen namelijk dat je je niets of in ieder geval niet teveel aan moet trekken van wat andere mensen zeggen. En dat doe ik dus wel. En dat voelt vaak ook heel ‘fout’. En toch, volgens het gezegde, ‘wat gij niet wilt wat u geschiedt, doe dat ook een ander niet’ of inderdaad oogsten wat je zaait doe ik toch dingen vaak om het anderen naar de zin te maken, doe ik vaak toch wat anderen graag willen. En dus met de hoop dat dat ook naar mij terugkomt, dat anderen het dus ook mij naar de zin zullen maken en dat anderen ook doen wat ik graag wil.
En er viel me nu iets op, want ik schreef bijna ‘dat anderen ook graag doen wat ik graag wil. En dat is natuurlijk waar het om gaat. En wat ik misschien niet goed doe: ik doe niet graag wat bijvoorbeeld m’n partner wil of van me vraagt. Ik doe het om het hem naar de zin te maken. Of ik doe het om ruzie te vermijden. Vaak niet omdat ik het graag doe. Dus toch maar leren om het graag te doen.
Iets anders wat me trouwens steeds meer opvalt dat mensen hier vaak gewoon procudures volgen, niet nadenken, of in ieder geval minder dan in Nederland. Of misschien is het niet dat ze niet nadenken maar een andere reden.
We hebben dus de laatste tijd vaak geen water. En de was dus wel gedaan. En de afwas wordt dus ook gedaan. En naar mij begrippen kun je dus de was niet goed doen zonder voldoende water. En kun je dus ook de afwas niet goed doen zonder voldoende water. Maar mensen doen het hier dus gewoon, zonder klagen of zonder vragen. Of zoals vandaag gebruiken ze het laatste water om de vloer schoon te maken terwijl die vloer helemaal niet zo vuil is. En terwijl naar mijn idee de meeste mensen net als ik zullen vinden dat een douche nemen belangrijker is dan de vloer schrobben, een vloer die niet persé vandaag schoongemaakt hoeft te worden.
Dus ja, dat zijn naar mijn idee dus net de dingen waardoor de Filipijnen veel minder efficiënt is dan Nederland. Waarom de Filipijnen, en wellicht veel andere met name Aziatische, landen dus veel armer zijn dan Nederland. Omdat mensen minder nadenken, minder initiatief nemen, minder verantwoordelijkheid nemen. Maar dat zit dus heel diep, dat zit dus heel diep in de cultuur. Dat is zoals mensen hier dingen doen en ik weet nog steeds niet helemaal hoe dat nu precies zit. Voor zover ik weet heeft het te maken met mensen niet voor het hoofd willen stoten, mensen niet ‘af willen laten gaan’. En hoe langer ik hier ben, hoe meer ik begin te zien, nee niet begrijpen, dat dat ook belangrijke dingen zijn, niet meer of minder belangrijk dan ‘efficiënt’, gewoon anders.
Maar voor een westerling dus niet altijd handig.