Ja, op de een of andere manier lijk ik toch erg onvolwassen te zijn. Op de een of andere manier heb ik nooit geleerd goed voor mezelf te zorgen.
En in m’n achterhoofd, nu ik het bovenstaande schrijf, vraag ik me af hoe ik hier nu een inspirerend stukje van kan maken.
En ik heb altijd gehoord dat je eerst moet geven en op de een of andere manier snapte ik nooit wat daarmee bedoeld werd. De laatste tijd snap ik dat wat meer, maar nog steeds niet echt goed. Het lastige is dat ik het gevoel dat ik niets meer te geven heb.
En nu ik het bovenstaande teruglees zijn het wat losse flodders, dus ik weet even niet hoe ik nu verder moet.
De term behoeften in de titel kwam voort uit waar ik vandaag wat over na aan het denken was. Ik weet eigenlijk nog steeds niet hoe ik in mijn twee belangrijkste basisbehoeften kan voorzien. De oorspronkeiljke titel die ik in m’n hoofd had voor dit bericht was eigenlijk ‘geld en seks’, voor mijn gevoel mijn twee grootste behoeften. Alleen bedacht ik me dat die titel mensen wellicht zou afstoten en kwam dus op iets als ‘behoeften’. Verder heb ik het gevoel dat andere mensen veel beter in staat lijken te zijn in hun basisbehoeften te voorzien dan ik en dat ik op de een of andere manier niet volwassen ben omdat ik niet goed voor mezelf kan zorgen c.q. niet goed in m’n basisbehoeften kan voorzien.
En nog steeds in m’n hoofd hoe ik hier nu een zinnig artikel van kan maken. Eigenlijk heb ik gewoon vragen in m’n hoofd als ‘hoe doen jullie dat nu’ en ‘herkennen jullie dit een beetje’?
Misschien nog even wat meer naar mijn behoefte ‘geld’. Natuurlijk heeft iedereen geld nodig, maar in mijn leven betekent ‘geld’ of liever gezegd ‘inkomen’ afhankelijkheid. Afhankelijkheid van een baas of een klant. En door die afhankelijkheid die ik voel kan ik op de een of andere manier heel slecht iets voor anderen, in dit geval dus een baas of klanten, iets doen. Daar wordt ik dus helemaal gek van, want voor m’n gevoel kan ik heel veel, alleen ben ik er tot nu toe nooit goed in geslaagd de dingen die ik goed kan voor anderen zodanig te doen dat anderen daar blij mee zijn.
Voor mijn behoefte ‘seks’, of eigenlijk liefde en aandacht van mijn partner, inclusief seks, geldt hetzelfde. Ergens in m’n leven heb ik besloten dat seks alleen binnen een relatie thuishoort en dat een relatie voor het leven is. Voor de behoefte seks ben ik dus volledig afhankelijk van het hebben van een levenslange relatie en een partner die in mijn seksuele behoeften voorziet. Dat betekent dus weer volledige afhankelijkheid en dat werkt op de een of andere manier niet. Ook hier heb ik weer heel veel te geven, maar door die afhankelijkheid die ik voel komt dat op de een of andere manier niet over.
Ja, en misschien is eigenlijk gewoon mijn vraag en dus het einde van dit artikel: hoe gaan jullie nu om met dit soort behoeften die toch voor ieder mens van groot of zelfs levensbelang zijn?