Scheiden zakelijk en privé

Vandaag merkte iemand op dat ik voorzichtig moest zijn met mijn blog en dat ik mogelijk veel te open ben en dat me dat kwetsbaar zou maken. Dat als klanten (of anderen) mijn blog zouden lezen dat tegen me zou kunnen werken of dat ze dat tegen me zouden kunnen gebruiken. Dat klanten vooral willen weten dat mijn bedrijf betrouwbaar is en dat ik goede diensten of produkten lever of kan leveren en (dus) niets over mijn privé problemen hoeven te weten of de problemen in mijn bedrijf. Of wellicht de goede dingen in mijn privé leven en bedrijf, want het ging in dit geval over problemen.

Ik ben daar niet uit en heb over dit soort dingen de laatste tijd heel veel nagedacht. Natuurlijk is het waar dat vliegtuigen niet uit de luch vallen omdat alles geproceduraliseerd is en dat ik mijn blikje cola veilig kan drinken en dat het dezelfde smaak en kwaliteit heeft als alle andere blikjes cola om dezelfde reden. En dat mijn auto gewoon werkt en door een willekeurige monteur gerepareerd kan worden met onderdelen die waar dan ook vandaan komen omdat ze gestandaardiseerd zijn.

En toch klopt daar iets niet. Ik ben de menselijkheid in onze maatschappij kwijt. Én ik wil een piloot die weet wat echt vliegen is als er iets misgaat en buiten alle procedures om het vliegtuig tóch aan de grond zet in plaats van door procedures te volgen het vliegtuig uit de lucht laat vallen. En misschien wil ik wél dat mijn blikje cola net even iets anders smaakt omdat de moeder van de medewerkster aan de lopende band was overleden. En misschien wil ik wél weten dat mijn auto net iets sneller en beter gerepareerd werd omdat de monteur een goede bui had of dat mijn monteur een slimme monteur met initiatief is die het onderdeel dat net even niet paste tóch wist te gebruiken waardoor mijn auto niet een dag langer in de garage bleef.

Dat is waar ik al een tijdje mee bezig ben: waar is de menselijkheid gebleven.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *