Ik zag enorm op tegen vandaag omdat Lee weer op zijn manier dus April Fools Day, z’n verjaardag had gepland. En dus weer tientallen mensen had uitgenodigd. En zelfs de kleinste suggesties om het ook mijn dag, mijn verjaardag te laten zijn of op z’n minst de verantwoordelijkheid te delen kwamen niet over, of werden in ieder geval niet opgepakt zoals ik graag gezien had. En uiteindelijk kon ik natuurlijk niet al m’n irritaties voor me houden en kon ik het dus ook niet laten om een aantal mensen te betrekking in mijn pijn, in mijn nood. En dat voelde niet echt goed omdat deze mensen natuurlijk geen part of deel hebben aan wat er tussen mij en Lee gaande is. Ze waren gewoon door Lee uitgenodigd en verwachtten een party, een verjaardagsparty, een aantal mensen zelfs een gedeelde verjaardagsparty omdat ik overwoog een verlate vijftigste verjaardag te vieren. Maar dat laatste voelde de laatste dagen niet goed meer omdat alles al geregeld was en zelfs de kleinste dingen die ik graag wilde het onderspit moesten delven onder andere dingen die Lee in z’n hoofd had.
Maar ik wordt sterker en ik heb me de suggestie van Kim Cooper dat ik dit niet alleen kan ook steeds meer eigen gemaakt. En inderdaad, vrienden en andere betrekken in wat er gaande is, vragen om ons te helpen met de ongezonde dingen in onze relatie begint z’n vruchten af te werpen. En inderdaad, gek doen en weggaan of wat dan ook, helpen niet, maar inderdaad gewoon rustig uitleggen wat er aan de hand is en dat ik niet gek ben, lijkt een goede manier om dingen te verbeteren, om m’n droom waar te maken.
Dus ja, als ik gewoon rustig dingen uitleg, gewoon met mensen praat, dan wordt dat dus gewoon goed opgepakt. En zo werd vanavond toch een heel relaxte avond waarin ik denk ik m’n doel bereikt heb, dat iedereen gelukkig was.