En nog steeds wordt ik wakker met een heel vervelend gevoel, vaak zo sterk dat het me nogal wat tijd kost om uit bed te komen, om op te staan. En ik weet nog steeds niet waar dat vandaan komt, laat staan hoe ik het op zou moeten lossen, hoe ik het zou kunnen veranderen. En het gekke is dat ik me altijd, of bijna altijd, in de loop van de dag beter voel en gewoon dingen doe. Maar zelfs me dat realiseren helpt niet, in ieder geval niet tot en met vandaag.
En ja, ik weet dat ik ergens nog steeds een beetje een negatieve levensinstelling heb. Dat ik er nog steeds liever niet was geweest. En dat ik erg weinig vooruitzichten heb, vooral weinig uitzicht op leuke dingen doen. Want de meeste dingen kosten toch geld, hoe klein ook, en dat heb ik niet veel op dit moment en ik zie ook niet goed hoe dat naar de toekomst toe gaat verbeteren. En begrijp me niet verkeerd, het gaat beter. Maar het vooruitzicht om jaren schulden af te lossen en (dus) weinig geld te hebben voor leuke dingen is toch niet leuk.
En ja, ik heb grote dromen, ook finaniceel. En ik weet dat alles mogelijk is. Dus wellicht ben ik wat te negatief.
Maar toch niet makkelijk positief te blijven als je nog niet echt vooruitzichten hebt op een beter leven, op leuke dingen waar je in het verleden zo aan gewend was.