Toen ik een kind was en nog heel lang daarna leek het leven zo simpel. Je groeide op, ging naar school, kreeg werk, kreeg een partner, trouwde, kreeg kinderen en dan ging je een keer dood.
Dus mooi niet. Ik was anders dan anderen, onder andere omdat ik homoseksueel ben. Dus niet gewoon opgroeien, niet gewoon iemand tegenkomen waar je verliefd op wordt en waar je mee trouwt. En ja, terugkijkend weet ik ook dat het voor veel hetero’s of wellicht iedereen niet zo eenvoudig is of was als het lijkt, maar toch.
En ook werk leek zo simpel. Ik kon goed leren, dus ik zou ingenieur worden en een goede baan krijgen en dan was alles goed. Dus mooi niet. Ja, ingenieur worden is me tegen wil en dank gelukt, en nu ik daar zo over nadenk mag ik daar best trots op zijn, maar die baan was niet zo eenvoudig. Het bleek dat je heel andere kwaliteiten nodig had dan intelligent zijn om een baan te vinden en te krijgen en te houden. Dus uiteindelijk lukte dat niet.
En toen vol goede moed een eigen bedrijf begonnen, ja, samen met mijn partner. Het leek zo simpel: lage lonen hier en hoge tarieven in Nederland. En toen bleek dat dat ook allemaal niet klopte. Dat mensen heel andere dingen verwachten en zoeken dan ik dacht, zowel klanten als staf.
En maar te horen krijgen dat ik altijd klaag. En dat een mens zelf verantwoordelijk is voor z’n eigen leven. Maar wat als je je best doet, je het grootste deel van je leven je best gedaan hebt, en het lukt gewoon niet, in ieder geval tot nu toe niet zo goed?
Ja, ik heb veel geleerd, zeker het laatste jaar. Maar ik mis zo al die gewone dingen en ik mis het reizen zo, de vrijheid die ik eerder voelde.
En visualiseren en zo, ja, dan komt ook alles goed. Dat geloof ik allemaal best wel, of eigenlijk weet ik dat het zo werkt en dat het allemaal wel goed komt.
Maar nu dus even niet.
Dus hoe kom ik hier nu uit? Ik weet ergens wel hoe het moet, maar toch lijkt het ook alsof de wereld veranderd is, dat het voor heel veel mensen niet zo makkelijk meer is als het was in de zestiger en zeventiger jaren en zo.
Ben eigenlijk best wel benieuwd voor hoeveel mensen dit nu geldt, dat ze ook het gevoel hebben dat de wereld zo veranderd is, dat het allemaal niet meer zo goed lukt, niet meer zo goed past. Misschien toch maar eens wat research naar doen.