Ja, dat mis ik nog steeds, ‘desire‘ of met andere woorden ‘passie‘. En dat is uiteindelijk waar het allemaal om draait, hoe dingen gebeuren, wat mensen in beweging zet. En dat ben ik onderweg ergens kwijtgeraakt, is ergens zoekgeraakt. En als je je passie kwijt bent is dat natuurlijk een gigantisch probleem. Dan is er niets meer, niets meer te doen, niets meer om voor te leven, dan gebeurt er niets meer.
Hoe kan het toch, dat zoveel mensen leven zonder passie. Dat we elkaar de passie ‘ontnemen’, ja, zo zie ik het, want de wereld, wij, zijn vaak zo negatief naar anderen, van ‘het kan niet’. Waarom niet elkaar stimuleren, waarom niet er vanuit gaan dat het wél kan. Waarom niet per definitie zeggen, “ja, het kan wél, gá ervoor!”.
Of ben ik nu zo uniek? Nee, ik denk het niet. Ik heb hier de laatste maanden, jaren veel over gelezen en veel mensen geven gewoon op, hebben het gewoon opgegeven. Gewoon omdat het niet zo makkelijk was als ze dachten, en ik denk dat dat voor veel dingen geldt. Maar vooral omdat er niemand was die iets zei als, “ja, het lukt nog even niet, maar blijf proberen, we steunen je, gá ervoor!”. Waarom vaak zo negatief, waarom niet uitgaan van het positieve, dat het wél kan. Is het jaloezie? Is het angst? Is het dat we het een ander niet gunnen?
Dus ja, ondanks wat ‘ze’ zeggen, ondanks wat mensen zeggen, ondanks wat je familie, je partner zegt:
Ga ervoor!