Ik ben de laatste tijd vooral erg moe, moe vooral van het harde werken dat eigenlijk niets heeft opgeleverd. Of het werken dat in ieder geval niet heeft opgeleverd wat ik eigenlijk vind en voel dat ik verdien.
Ik schrijf dit soort dingen eigenlijk liever niet omdat het voor mijn gevoel geen ‘geven’ is, maar klagen, maar misschien heb ik daar ongelijk in. Misschien is het toch geven omdat ik gewoon vertel hoe ik me voel en wat ik vind en zo, ongeacht of het nu positief of negatief is.
Aanleiding voor dit bericht is dat een vriendin die ik vandaag belde me eigenlijk hetzelfde vertelde. Zij voelde zich ook moe en het klonk alsof zij ook vond dat ze meer verdiende. Ik bedacht me ook dat dit gevoel van moeheid, of je niet voldoende gecompenseerd voelen voor de inspanning die je doet, op dit moment misschien wel voor heel veel mensen speelt.
Achtergrond van dat alles is wellicht toch de economie, de wereld die op de een of andere manier helemaal vastzit. Geld lijkt niet meer te stromen of eigenlijk de wereld lijkt niet meer te stromen, in ieder geval voor meer mensen dan gemiddeld het geval is. En het duurt langer dan in een heel lange tijd het geval is geweest. Dus ja, misschien logisch dat ik en heel veel mensen met mij zich moe voelen.
Grote vraag is voor mij al een hele tijd hoe we dit nu op kunnen lossen. Het is toch op de een of andere manier de mindset of spirit in de wereld, dus van ons allemaal, dat alles vastzit, niet meer stroomt. En naar mijn idee duurt het te lang en voelt het niet langer goed, niet langer normaal.
Misschien als we nu allemaal onze gedachten weer gaan focussen op de leuke dingen in het leven, het uitgaan, de vakanties, het bezoeken van familie en vrienden, uitstapjes met kinderen of wat je dan ook maar leuk vind en ons wat minder focussen op dat het zo slecht gaat met de economie.
Misschien als we allemaal elke dag een kwartiertje besteden aan het denken aan de leuke en fijne dingen in het leven dat dan alles heel snel weer begint te stromen en iedereen weer gelukkiger kan zijn.
Dus hierbij mijn verzoek om vanaf vandaag elke dag een kwartiertje te besteden aan je dromen, aan wat je werkelijk wilt bereiken in het leven en aan wie je werkelijk bent.
In je gedachten is alles mogelijk en alles begint met een gedachte, dus als onze gedachten positief zijn voor alleen maar een kwartiertje per dag, dan kan het toch niet anders dan dat dat z’n invloed heeft op de realiteit.